1225 jaar Moezel, Rijn en Eifel.

33 generaties Rijn, Moezel, Eifel 400 ac- 825 ad.

Zoals al eerder gezegd, ben ik van mening dat sommige karakter trekken van de mens vanuit een (ver) verleden genetisch zijn bepaald. Zelf ga ik graag op vakantie aan de moezel, aan de Rijn of het Eifel gebied tussen de beide revieren. En als dan blijkt dat de eerste voorouders via de Donau deze regio in het jaar 400 voor Christus binnen kwamen en tot zeker 825 AD in deze regio hebben vertoeft, dan verklaart dat in mijn ogen het een en ander. Het gebied in zijn totaal door de eeuwen heen die ik behandel is grofweg van Nijmegen, Rijn afwaarts, langs de oostelijke (rechts op de kaart) oever, voor de Sicambriërs. Meer weten over de Sicambriërs (Sugambri op de kaart). "Mens en samenleving". Voorts de gebieden rond de Rijn, Moezel, Maas, en een gedeelte van de Ardennen en de Duitse Eifel. Maar ook  Toxandrië, het huidige Brabant (de Kempen), en een stuk van België. LET OP !!! DATUMS BIJ BENADERING.

KAPITEL I.

Laten we beginnen met (1)Priamus "koning van Sicambrië", die geboren werd rond 400 voor christus, en overleed 357 voor christus. Hij en het volk der Sicambriërs woonden destijds aan de monding van de Donau aan de Zwarte Zee, en werden vandaar verdreven naar het gebied rond de Rijn in het huidige Duitsland, door de Goten, en was daarmee dus de eerste (1) voorouder in het gebied van Rijn, Moezel en Eifel, en ten noorden richting de Nederlandse grens. 

Rond 375 voor Christus werd zijn zoon (2)Helenus I "Koning van Sicambrië" geboren, hij trouwde met Clare Emaline van Arcadie (van Keulen), hij overleed 339 voor Christus. 

Daarna volgde (3) ‎"Diocles "Koning van Sicambrië van ca. 350 - 300 voor Christus. Diocles vocht tegen de Goten en de zuidelijke Galliërs. Een huwelijk van hem is niet bekend, maar hij werd vader van ondermeer, 

(4)Basanus de Grote "Koning van Sicambrie" (Bassanus Magnus). Hij was Priester-Koning en onder meer stichter van de stad Bassanburg (het huidige Aken). Hij touwde met een Noorse prinses (Prinses van de Orcades van Noorwegen). 

Hij werd de vader van een dochter genaamd (5) Sedanus "Koningin van Sicambrië, zij trouwde met (5) Clodomir I. samen kregen ze o.a. Een zoon.  

(6) Niconar van Sicambrië. 255 - 200 voor Christus. 

Niconar trouwde met Glennis Dee van Engeland en samen kregen ze een zoon (7)Marcomir II van Sicambrië, 235 - 170 voor Christus, hij versloeg onder meer de Romijnen, Galliërs en de Goten. 

Hij kreeg rond 225 voor Christus een zoon (8) Clodius I van Sicambrië genaamd, die overleed 158 voor Christus. 

(9) Antenor III van Sicambrië is de volgende in lijn, geboren rond 200 voor christus en overleden ca. 143 voor christus, hij sloot een verbond met de Galliërs. 

Na hem kwam in het jaar 175 voor christus (10)Chlodomir II van Sicambrië te wereld en overleed 123 voor christus, tijden zijn bewind schonden de Galliërs het verdrag dat met zijn vader Antenor III was gesloten, maar onder Chlodomir werden terug geslagen. 

Hij kreeg een zoon genaamd (11)Merodach (Mervachus) van Sicambrië geboren 150 voor christus en overleden 95 voor christus, hij leidde een leger van 22.000 man tegen de Romeinen en onderwierp de Bohemen. 

Zijn nakomeling is (12)Cassander Koning van Sicambrië die geboren werd rond 125 voor christus en overleed 74 voor christus. Hij sloot een verdrag met Koning Hamecus van Thuringen en Koning Arabius van Saksen. 

Rond 85 voor Christus word een zoon genaamd (13) Antharius koning van Sicambrië geboren, hij overlijd rond het jaar 39 voor Christus. Hij weerstond aanvallen van de romeinen onder aanvoering van Julius Caesar. 

(14) Francus Koning van Sicambrië is de opvolger van Antharius, hij is geboren rond 60 voor Christus en overleden 11 na Christus. Hij leidde een leger van 300.000 man van Franken-saksen -Thuringers tegen de Romeinen, Tevens komen militairen van de Sugrambi in 53 v.Chr. de vesting Atuatuca belegeren terwijl daar legioenen van Julius Caesar ingekwartierd zijn. en sloot een verdrag met de Germanen. Hij veranderde de stamnaam van Sicambriërs naar Franken. Omwille van de bloedlijn hou ik (en met mij meerdere onderzoekers) bijde namen aan. 

De 15de koning der Sicambriërs en daarmee 2de koning der Franken dient zich rond het jaar 40 voor Christus aan, namelijk ‎(15) Clodius II (Clogio) van Sicambrië Heer Der Franken, hij bleef de romeinse aanvallen weerstaan hij is overleden rond het jaar 20. 

Hierna werd rond het jaar 20 (16) Marcomir III van Sicambrië heer der Franken geboren, en rond het jaar 50 zou hij in het huidige Dresden zijn overleden, hij trouwde met Athildis. Gezien het fijt dat hij in het jaar 17 is geboren en zijn vader in het jaar 20 overleed, was hij op drie jarige leeftijd al "Heer der Franken", dit was door erfopvolging niet ongebruikelijk, ook niet in de vele eeuwen die zouden volgen. Meestal werd er  tot een bepaalde leeftijd dan wel een voogd aangesteld, dit kon eventueel de moeder zijn, hoe dat hier zit is niet bekend. 

Na hem werd (17) Chlodemir II van Sicambrë heer der Franken geboren in het jaar 3 na Christus, hij overleed in Gallië in het jaar 63. Tijden zijn regeer periode verdreef hij de troepen van Nero uit Metz en Triër.

Toen werd (18) Anthenor van Sicambrië der (west-franken) geboren in het jaar 25 in Austrasië, hij overleed in het jaar 69 in Gallië. Hij was waarschijnlijk getrouwd met Sarah, die werd geboren in het jaar 27 in de Languedoc, en overleed in het jaar 45. Voor de liefhebbers van de "Da Vinci code" verwijs ik graag naar de volgende link, en verder te kijken onder Anthenor. "Misterie"

Dan word omstreeks het jaar 42 (19)  Ratherius van Sicambrie der (west-franken) geboren, hij trouwde met Grotte (der-franken), waarna hij in het jaar 90 stierf. Volgens een legende stichte hij een plaats, waar nu Rotterdam is, en hij zou er ook zijn begraven. 

Dan komt in het jaar 50 in Austrasië (20) Richemir I Heer der Franken van Sicambrië ter wereld, hij is overleden in het jaar 114, hij is getrouwd met de in het jaar 52 geboren, Ascylla Cyllin van Bretagne, die in 110 overleed. Zij was een dochter van Prasutagus van de Iceni en Boadicea verch Mandubratius (de Victorieuze (Victoria), waarbij Prasutagus (circa 10 v.Chr. - circa 60) was koning van de Britse stam de Iceni. In zijn tijd begon de verovering van Brittannië door de Romeinen. De houding van Prasutagus tegenover de binnenvallende Romeinen lijkt een pragmatische te zijn geweest. Na een opstand van de Iceni in 47 werd hij - wellicht als pro-Romeinse bestuurder - geïnstalleerd als leider van de Iceni. Zijn volk beleefde dan ook tijdens zijn regeerperiode een relatief grote onafhankelijkheid. Dat veranderde bij zijn dood. Prasutagus had testamentair vast laten leggen dat een deel van zijn erfenis naar keizer Nero zou gaan (wat gebruikelijk was voor een ondergeschikte vorst aan de Romeinse keizer) en een deel naar zijn dochters. Dit laatste was bepaald niet gebruikelijk en de Romeinen reageerden ongewoon hard op het moment dat het testament van Prasutagus daadwerkelijk geëffectueerd werd. Al het land van de edelen van de Iceni werd geconfisqueerd en Prasutagus's weduwe Boudicca werd publiek gegeseld en zijn dochters werden verkracht door Romeinse soldaten. Dit uiterst gewelddadige optreden van de Romeinen zou uiteindelijk leiden tot de opstand van de Iceni onder leiding van Boudicca. Boudicca versloeg het Legio IX Hispana onder Quintus Petillius Cerialis bij Camulodunum, nu Colchester en verwoestte Londinium, nu Londen, maar werd verslagen in de Slag tussen Boudicca en Paulinus. Dat Prasutagus een belangrijke vorst was blijkt uit het feit dat er munten zijn geslagen met zijn naam en afbeelding erop. De erop vermelde tekst luidt SVB Ri Prasto en Esico Fecit. Wellicht is hier sprake van een combinatie van Keltisch en Latijn zodat de vertaling zoiets is als Onder koning Prasto, Esico heeft mij gemaakt. Prasto staat dan voor Prasutagus en Esico is de smid die de munten geslagen heeft. 

De volgende in de lijst is (21) Odomir van Sicambrie der Franken, hij is geboren rond 76 in Austrasie en overleden in het jaar 128.

Daarna werd (22) Marcomir IV van Sicambrië heer der Franken geboren in het jaar 85, hij overleed in 149. Bouwde Marburg in Hessen. Was getrouwd met Athildis, de oudere zuster van de Britse koning Lleiffer Mawr. 

Dan volgt (23) Clodomir IV van Sicambrië heer der Franken in 103 te Engeland, zijn roepnaam is Odomir, hij komt in het jaar 166 te overlijden, hij trouwde met Hasilda Basilda van Rugii.   

Dan verschijnt (24) Farabert van Sicambrië heer der Franken ten tonele, in het jaar 122, hij trouwde twee maal, de eerste keer met Catheloys van Tintagel, en de tweede keer met een zekere Ufn. In 186 overlijd hij. 

(25) Sunno Huono van Sicambrië heer der Franken, is de volgende telg, geboren in 140, en overleden in 213. Hij regeerde vanuit Keulen, waar hij ook is begraven. 

(26) Childeric van Sicambrie, der Franken I werd geboren in 163 in Parijs. Hij is overleden in 253 in Hildeburg aan de Rijn, Duitsland. Hij trouwde met Hastila Karana van Lutetia. Hastila werd geboren in 165 in Parijs (Lutetia). Dochter van Gaius Julianus Quadratus van Belgie en Julia Quadratilla Proculla van Rome. Zij is overleden in 237 in Noordrijn-Westfalen, Duitsland. Childeric kreeg voor zover bekend drie kinderen. 

Twee daarvan zijn bij naam bekend, Bartherus en (27) Marcomir Anthémius Barther van Sicambrie, van Toxandrie, der Franken V. Nu valt de al eerder genoemde naam Toxandrië,  Texandrië of Taxandrië is de oude naam van de Kempen. In de 1e eeuw maakte Plinius de Oudere melding van het Germaanse volk Texuandri, dat "achter de Schelde" (d.i. ten oosten van de Oosterschelde, zeg maar het huidige Brabant) woonde. Zijn naam zou bestaan uit de Germaanse woorden tehswa en andra en zo "op de rechteroever" betekenen. Marcomir is getrouwd met Faustia Asinia Juliana Nichomacha van Rome rond 239. Faustia is een Dochter van Sextus Cocceius Anicius Faustus Paulinus en Asinia Juliana Nicomacha van Azie. Zij is overleden. Hertrouwd met Ilnegonde der Franken, van Lombardije rond 245. Ilnegonde werd geboren rond 225 in Ponte San Pietro, Bergamo, Lombardije, Italië. Dochter van Ibor van Lombardije I en Gambara Aalis der Longobarden. Zij is overleden rond 269 in Saksen, Duitsland. Uit dit huwelijk twee kinderen, Karlwig en Gunnibald. 

Wij moeten verder met (28) Gunnibald (Genebaud) van Toxandrie, der Franken I werd geboren rond 245 in Tongeren, en overleed rond 290 in die zelfde plaats. Hij was getrouwd met Histra van Allemannie. De Germaanse stammen die het land langs de Rijn bevolkten, de Bructeren, Tencteren, Sugambriërs, Usipeten, Chattuarii, Chamaven, en Ampsivaren, sloten zich vanaf de 3e eeuw aaneen in het grotere Frankische stamverband. Deze ontwikkeling kwam voort uit het gezamenlijke streven de Romeinen beter het hoofd te kunnen bieden. 

Uit deze relatie werd (29) Ragaise (Merigaise) van Toxandrië geboren ca. 270, en overleed rond het jaar 307. Hij was getrouwd met Blesinde van Alemanië. Hij was heer der Franken, zijn schoonvader was een halfbroer van zijn vader. 

Hieruit werden een dochter en een zoon geboren, en wel Ysebeau en (30) Malaric van Toxandrië der Franken, deze werd rond 290 geboren in Tongeren en overleed aldaar rond 360. Hij huwde de rond 300 in Lombardije (Italië) geboren Ascylla van België. Uit dit huwelijk werd ene Priaros geboren. Na dit huwelijk trouwde hij met ook in het jaar 300 geboren Gaillica van Toxandrie, van Belgica, der Franken, eveneens in Lombardije geboren. 

Met haar voor zover bekend twee kinderen, nl. Ascula en (31) Mellobaude van Toxandrië der Franken. Hij is geboren rond 320 in Worms, en overleden in die zelfde plaats op 14 augustus 376. Gezien het fijt dat de gehele sterfdatum bekend is, kunnen we er van uitgaan de overlevering schriftelijk is gebeurd, waardoor het waarheidsgehalte behoorlijk toeneemt. Hij is getrouwd met van Ascyla Armenie, der Visigoten, van Lombardije. 

Zijn opvolger is zijn zoon (32) Richmir van Toxandrie, geboren in het jaar 350 en overleden 384. Hij trouwde met de in Bourgondië in het jaar 325 geboren en in 395 in Rome overleden Ascyla van Toxandrië, die eerder getrouwd was geweest met Athanarik Modaharius Balthes der Visigoten. 

Dan wordt in het jaar 374 (33) Theodemir van Toxandrie, der Franken geboren. Hij wordt geboren in Maritime Charente, Frankrijk, waar hij ook overlijd op 15 augustus 414. Blesinde van Keulen is zijn echtgenote, die werd geboren in Keulen en het jaar 360, en overlijd rond 415, zij trouwde met de broer van de echtgenoot van haar zus. 

Terwijl bij Mellobaude de sterfdatum bekend is, en het daardoor aannemelijk maakt, valt het bij (34) Clodion II der Franken, het genealogisch kamp in tweeën, zoals we hier lezen. Chlodio, ook wel bekend als Clodio, Cloio, Chlogio, "Clodion" of Chlodian VI (? - ca. 448) was een belangrijk krijgsheer van de Salische Franken omstreeks 428. Hij wordt in de Kronieken van Fredegar de zoon van Theudemer (Theodemir, de lijn die ik aan houd) genoemd. Volgens latere bronnen zou hij de zoon van de legendarische koning Pharamond zijn geweest Afgaande op de Historia Francorum van Gregorius van Tours kwam Chlodio uit Thüringen. Daar had hij een burcht te Dispargum aan de grens van het toenmalige Thuringen (Chlogionem ..., qui apud Dispargum castrum habitabat, quod est in terminum Thoringorum). Op basis van 11e-eeuwse bronnen wordt Dispargum soms geïdentificeerd met de palts in het Duitse Duisburg. Waarschijnlijk ergens tussen 445 en 450 viel Chlodio het Romeinse Rijk binnen en bezette de steden Kamerijk en Doornik. Weldra heerste hij over het gebied tot aan de rivier de Somme en maakte van de stad Doornik een Frankische hoofdplaats. Omstreeks 431 of 448 werd hij door de Romeinen verrast tijdens de bruiloft van een van zijn edelen en verslagen nabij Atrecht in het latere Artesië. Ondanks de nederlaag bleef het gebied van het huidige België en Noord-Frankrijk tot aan de Somme onder zijn gezag. Chlodio werd een bondgenoot van de Magister militum Aetius, doch stierf kort nadien. Hij werd opgevolgd door Merovech, die vermoedelijk zijn zoon of schoonzoon was. Volgens een alternatieve hypothese werd Chlodio opgevolgd door Chlodebaudes, terwijl Merovech een verwant zou zijn geweest. Nog anderen menen dat Chlodio en Chlodebaudes één en dezelfde persoon waren. Hij huwde Hildegonda van Keulen. 

Toen kwam (35) Clodebald van Keulen ter wereld in het jaar 420, en hij overleed in het jaar 483. Hij werd in de echt verbonden met Amalaberge van Metz.

uit dit huwelijk (36) Sigibert "de Kreupele" van Keulen geboren in het jaar 445, ‎Koning van Keulen en de Oostfranken hij was getrouwd met Dode van Austrasië, over hem is het volgende bekend. Hij was een bloedverwant en trouwe bondgenoot van Clovis I maar werd gedood als gevolg van diens intriges in zijn streven om alle Franken onder zijn gezag te verenigen. Sigebert was koning van de Ripuarische Franken (de Frankische stam die aan weerszijden van de Rijn leefde) met Keulen als hoofdstad, (zijn voorvader (29) Malaric was ook de voorvader van Clovis). In tegenstelling tot de andere Frankische koningen nam Sigebert geen deel aan de slag bij Soissons tijdens de campagne tegen Syagrius. Zijn opdracht was het om hun rijken te beschermen tegen de Alemannen. In 496 werd hij aangevallen door de Alemannen. Hij riep Clovis te hulp. Met steun van de Salische Franken onder Clovis wist hij deze aanval af te slaan in de Slag bij Tolbiac (Zülpich). Tijdens die veldslag werd Sigebert gewond aan zijn knie, waardoor hij de rest van zijn leven kreupel bleef, wat zijn bijnaam verklaart. Nadat Clovis met hulp van de andere Frankische vorsten in 509 de Visigoten had verslagen, begon hij een campagne om alle resterende Frankische vorsten te elimineren met de bedoeling de enige koning van alle Franken te worden. Het uitschakelen van al zijn rivalen is niet anders te bestempelen dan als een bewust verraad jegens zijn jarenlange trouwe bondgenoten. Hij liet eerst alle vorsten van de Salische Franken doden. 

Daarna stookte hij Sigeberts zoon (37) Cloderic I de Parricide "Koning van Keulen" geboren ca. 475, op om de macht te grijpen ten koste van zijn vader. Geruggesteund door de machtige Clovis keerde Cloderic terug naar Keulen en vermoordde hij zijn vader toen die lag te rusten tijdens een jachtpartij. Volgens het boek Decem libri historiarum van Gregorius van Tours werd Cloderic voor korte tijd de opvolger van zijn vader. Cloderic bracht Clovis op de hoogte van de moord en bood hem als teken van hun nieuwe alliantie de mooiste schatten aan van het pas geërfde koninkrijk. Volgens Gregorius beschuldigde Clovis (Chlodwig in het Frankisch) Cloderic korte tijd later ervan een moordenaar te zijn en liet hij hem ombrengen. Door dit verraad kon Chlodwig zichzelf uitroepen tot koning van de Ripuarische Franken. Volgens Gregorius zou Clovis er na al die moorden over geklaagd hebben dat hij geen familie meer had, en zo toegeven dat de slachtoffers bloedverwanten waren. Cloderic was getrouwd met Agilofinginne (Maria Agilofinger) Blood (van Beijeren), die was geboren in het jaar 470, en eveneens stierf in het jaar 509. Het stel kreeg voor zover bekend twee kinderen nl. Deuteria (Doda, Dode, Dodo) "abdis van S.Pieter en Reims" van Keulen (van Montfaucon) en 

(38) Munderic Agilofinger "van Austrasië (Mundéric) (Munderic Agilofinger)" van Keulen. geboren in het jaar 500 in het gehucht Vitry-en-Perthois (Fr) is hij in het jaar 533 overleden. Hij zou maar liefst drie keer trouwen, de eerste keer met een dochter van ene Florentinus (Romeinse senator) en Artemis Ruricius, waarbij geen kinderen bekend zijn, toen trouwde hij met Oda van Bourgondie, met haar drie kinderen, te weten Bodegisel, eerste hertog van de provincie Keulen, dan Mummolin "Mayor van de Palace" van Neustrie en St. Gondulfus van Tongeren (Gudulfus) van Keulen. Daarna trouwde hij met Armentaria van Geneve. Met haar ook drie kinderen, waaronder 

(39) Mummolin (Gondulfus) van Neustrië (van Soissons). geboren 530 en overleden in het jaar 573 in Soissons, een van de oudste plaatsen van Frankrijk, en in de geschiedenis van dat zelfde Frankrijk bekend geworden, door een incident dat bekend is geworden als de "vaas van Soissons". Een partner is niet bekend, wel een zoon

(34) Bodegisel van Neustrië, getrouwd met Chrodoare, zij zouden de ouders zijn van 

(41)Arnulf van Metz,